ARTERIOGRAFIJA LUKA AORTE (arkografija) sa pojavom MSCT angiografije gubi svoje mesto. Selektivna arteriografija treba da prikaže karotidnu bifurkaciju, ali i proksimalne i distalne arterije. Arkografija se izvodi punkcijom femoralne arterije, kateterizacijom i ubrizgavanjem jodnog kontrasta u predelu luka aorte (metod po Seldingeru). Selektivna arteriografija karotidne, subklavijalne ili vertebralne arterije indikovana je ako treba precizno vizualizirati distalne lezije na ovim arterijama. Arteriografija treba da se obavi u tri projekcije (neutralna, desna i leva pozicija). Preporučljiva je panangiografija zbog mogućnosti istovremenog postojanja intrakranijalnih aneurizmi.
Arteriografija je suverena u otkrivanju anomalija broja, položaja i grananja supra- aortalnih grana. Arteriografija prikazuje dvodimenzionalnu sliku intraluminalnog stuba jodnog kontrasta, pa je logično da se pri proceni ulceracija površine karotidnog plaka javljaju poblemi. Prilikom pregleda moguća je pojava prolaznog, cirkularnog spazma zbog reakcije na kontrastno sredstvo.8-12
Histološka kompozicija i heterogena struktura plaka ne mogu se dijagnostikovati na osnovu klasične arteriografije niti DSA. Ove informacije pru- ža Duplex-sonografija. Loše strane arkografije su: slaba pouzdanost u detekciji komplikovanog plaka, slabo prikazivanje intrakranijalnih arterija, upotreba kontrasta, neophodnost kateterizacije. Arteriografija je neprijatna za bolesnika.
Komplikacije arteriografije luka aorte su: postkateterizacioni femoralni hematom, disekcija femoralne arterije, embolizacija zbog fragmentacije prizidnog artrijskog tromba, tromboza arteriosklerotičnog segmenta, alergije na kontrast. Učestalost komplikacija je ispod 1%. Međutim ako se ima u vidu da je rizik od ozbiljnih komplikacija kod karotidne endarterektomije 1-2%, jasno je zašto postoji tendencija izbegavanja arteriografije. Indikacione odluke se sve češće donose na osnovu neinvazivnog ispitivanja.